خودروهای بنزینی و دیزلی مشابه هستند. هر دو از موتورهای احتراق داخلی استفاده می کنند. یک خودروی بنزینی معمولاً از یک موتور احتراق داخلی با جرقه استفاده می کند، نه از سیستم های احتراق تراکمی که در خودروهای دیزلی استفاده می شود. در سیستم جرقه زنی، سوخت به داخل محفظه احتراق تزریق می شود و با هوا ترکیب می شود. مخلوط هوا/سوخت با جرقه ای از شمع مشتعل می شود. اگرچه بنزین رایج ترین سوخت حمل و نقل است، گزینه های سوخت جایگزینی وجود دارد که از قطعات و سیستم های موتور مشابه استفاده می کنند.
اجزای اصلی یک خودروی بنزینی
باتری: باتری برق را برای راه اندازی موتور و وسایل الکترونیکی/لوازم جانبی خودرو تامین می کند.
ماژول کنترل الکترونیکی (ECM): ECM مخلوط سوخت، زمان جرقه زنی و سیستم انتشار را کنترل می کند. نظارت بر عملکرد وسیله نقلیه؛ موتور را از سوء استفاده محافظت می کند. و مشکلات را شناسایی و عیب یابی می کند.
سیستم اگزوز: سیستم اگزوز گازهای خروجی از موتور را از طریق لوله اگزوز به بیرون هدایت می کند. یک کاتالیزور سه طرفه برای کاهش انتشار گازهای خروجی موتور در سیستم اگزوز طراحی شده است.
پرکننده سوخت: یک نازل از یک توزیع کننده سوخت به مخزن خودرو متصل می شود تا باک را پر کند.
سیستم تزریق سوخت: این سیستم سوخت را برای احتراق به داخل محفظه های احتراق موتور وارد می کند.
خط سوخت: یک لوله فلزی یا شلنگ انعطاف پذیر (یا ترکیبی از اینها) سوخت را از باک به سیستم تزریق سوخت موتور منتقل می کند.
پمپ سوخت: پمپی که سوخت را از باک به سیستم تزریق سوخت موتور از طریق خط سوخت انتقال می دهد.
مخزن سوخت (بنزین): این مخزن بنزین را در داخل وسیله نقلیه تا زمانی که مورد نیاز موتور باشد ذخیره می کند.
موتور احتراق داخلی (با جرقه اشتعال): در این پیکربندی، سوخت به منیفولد ورودی یا محفظه احتراق تزریق می‌شود، جایی که با هوا ترکیب می‌شود و مخلوط هوا/سوخت توسط جرقه شمع مشتعل می‌شود.
گیربکس: گیربکس نیروی مکانیکی را از موتور و/یا موتور کشش الکتریکی برای به حرکت درآوردن چرخ ها منتقل می کند.
